لغت نامه دهخدا
- انفکاک قوی ؛ ( اصطلاح سیاسی ) جدایی قوای فعاله مملکت از یکدیگر، مثلاً انفکاک قوای سیاسی از روحانی. ( فرهنگ فارسی معین ).
- امثال :
انفکاک شی از نفس محال است ؛ قاعده فلسفی است که گوید هیچ چیز جز خود او نتواند بود. ( ازامثال و حکم مؤلف ).
انفکاک علت از معلول محال است. ( یادداشت مؤلف ).
|| آزادشدگی و آزادگی. ( ناظم الاطباء ).
- انفکاک رقبه ؛ رهایی از بندگی و آزادی. ( ناظم الاطباء ).