اصداغ

لغت نامه دهخدا

اصداغ. [ اَ ] ( ع اِ ) ج ِ صُدْغ. ( دهار ) ( منتهی الارب ). ج ِ صُدْغ ، بمعنی مابین چشم و گوش مردم. و موی پیچیده بر صدغ فروهشته. ( آنندراج ). بناگوشها. موهای بناگوش و میان چشمهاو گوشها و موها که بر این مواضع باشند. ج ِ صدغ ، بمعنی میان چشم و گوش و موی پیچیده بر این جایگاه. ( از اقرب الموارد ) ( قطر المحیط ). و رجوع به صُدْغ شود.

فرهنگ معین

(اَ ) [ ع . ] (اِ. ) جِ صدغ . ۱ - بناگوش ها ۲ - زلف ها، پیچه ها.

فرهنگ عمید

= صدغ

ویکی واژه

جِ صدغ.
بناگوش‌ها
زلف‌ها، پیچه‌ها.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال زندگی فال زندگی فال تک نیت فال تک نیت فال راز فال راز فال احساس فال احساس