لغت نامه دهخدا ( آبناک ) آبناک. ( ص مرکب ) آب دار. آمیخته به آب : ضیاح ، ضیح ؛ شیری آبناک. و زمینی آبناک ؛ زمین که چشمه های بسیار دارد. زمین که آب از آن تراود.
