کلمه طیبه در زبان عربی به معنای پاک، نیکو و خوش بو است، این واژه به عنوان مؤنث کلمه طیب به کار می‌رود و به چیزهایی که از نظر اخلاقی، روحی یا جسمی پاک و مطهر هستند، اطلاق می‌شود. در فرهنگ اسلامی، طیبه به عنوان صفتی برای توصیف اعمال نیکو و رفتارهای پسندیده نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد و به معنای پاکی و نیکویی در رفتار و کردار انسان‌ها است. در برخی از متون دینی، این واژه به عنوان صفتی برای بهشت یا نعمت‌های الهی نیز به کار می‌رود و به پاکیزگی و خلوص در زندگی معنوی انسان‌ها اشاره دارد.