ناگزیر به معنای اجبار و عدم انتخاب است. این واژه از دو بخش تشکیل شده؛ نا که برای نفی و سلب به کار می‌رود و گزیر که به معنای توانایی خروج یا فرار از وضعیتی است. به عبارتی، وقتی می‌گوییم ناگزیر، در واقع به حالتی اشاره داریم که فرد چاره‌ای جز پذیرش یک شرایط خاص ندارد. این مفهوم به ناچار و لاعلاج نیز نزدیک است، به طوری که نشان‌دهنده وضعیتی است که در آن فرد مجبور به پذیرش واقعیتی است که نمی‌تواند از آن فرار کند. در زبان‌های مختلف، معادل‌هایی برای این واژه وجود دارد؛ مانند بالضروره و بضرورت که نشان‌دهنده الزامی بودن یک وضعیت هستند. در واقع، ناگزیر به معنای این است که فرد در شرایطی قرار گرفته که هیچ راه فراری ندارد و باید با آن وضعیت سازگار شود. این مفهوم می‌تواند در زمینه‌های مختلفی از جمله پزشکی، اجتماعی و حتی عاطفی مطرح شود. به طور کلی، ناگزیر بودن یعنی پذیرفتن واقعیتی که تغییر آن ممکن نیست و باید با آن زندگی کرد.