محمد، نامی است که با تحسین و ستایش فراوان همراه است. این نام به معنای شخصی است که مورد ستایش قرار می‌گیرد و همچنین به عنوان نام پیامبر اسلام (ص) شناخته می‌شود. در قرآن مجید، سوره‌ای نیز به نام او وجود دارد که شماره‌اش چهل و هفت است و به این ترتیب، این نام بار معنایی عمیق و مذهبی دارد. از سوی دیگر، ارشیا به معنای تخت و اورنگ پادشاهان است. این واژه نماد قدرت و مقام‌های بلند است و نشان‌دهنده جایگاهی است که در آن شکوه و عظمت در نظر گرفته می‌شود. ترکیب این دو نام، محمد و ارشیا، تصویری از شخصیتی را به تصویر می‌کشد که نه تنها مورد تحسین و ستایش قرار دارد، بلکه در مقام و جایگاه خود نیز از عظمت و شکوه برخوردار است. این ترکیب می‌تواند به نماد یک رهبر بزرگ تبدیل شود که هم در دل مردم جای دارد و هم بر تخت پادشاهی نشسته است. این معنا به ما یادآوری می‌کند که بزرگی و مقام واقعی در کنار ستایش و احترام از جانب دیگران معنا پیدا می‌کند.