در جوامع انسانی، خویشاوندی به پیوندهای ژنتیکی یا سببی و همچنین بر اساس تعلق به گروه خاص و پذیرش پایگاه اجتماعی معین اطلاق می‌شود. این رابطه تنها به جنبه‌های زیستی یا بیولوژیکی محدود نمی‌شود، بلکه بر اساس روابط اجتماعی و قوانین شرعی و عرفی تعریف و تعیین می‌گردد. نمی‌توان خویشاوندی را به عنوان یک ساختار مشخص و ثابت برای تمامی فرهنگ‌ها در نظر گرفت. علاوه بر روابط خونی، انواع دیگری از خویشاوندی نیز وجود دارد، مانند خویشاوندی توتمی. از این رو، نمی‌توان خویشاوندی را به یک گروه خاص تقلیل داد؛ بلکه این مفهوم شامل مجموعه‌ای پیچیده از روابط زیستی و اجتماعی است. خانواده به عنوان یک گروه خویشاوندی شناخته می‌شود. ازدواج یا اتحاد مدنی به‌عنوان راهی برای رسمی‌سازی پیوندهای خانوادگی عمل می‌کند. خانواده هسته‌ای به خانواده‌ای اطلاق می‌شود که در آن یک زوج متأهل به همراه فرزندان خود یا کودکانی که به فرزندی پذیرفته‌اند، زندگی می‌کنند. زمانی که خویشاوندانی غیر از این زوج و فرزندانشان در همان خانواده سکونت داشته باشند یا روابط نزدیک و مستمری با آن‌ها برقرار کنند، خانواده گسترده شکل می‌گیرد. همچنین، به والدین دگرجنسگرا یا دو مادر یا دو پدر همجنسگرا و فرزندانشان نیز خانواده گفته می‌شود. صله رحم به معنای ابراز محبت و رفتار نیکو با خویشاوندان و نزدیکان است. واژه صله در زبان فارسی به معنای احسان و دوستی به کار می‌رود و رحم به نزدیکان و خویشاوندان اشاره دارد.