در گذشته به گرامافون حبس الصوت می‌گفتند، گرامافون یک وسیله آنالوگ است که صدا یا موسیقی را به صورت فیزیکی روی صفحه‌های وینیل ذخیره می‌کند. این اختراع به وسیله توماس ادیسون در اواخر قرن نوزدهم به وجود آمد و به عنوان یکی از نخستین ابزارهای ضبط صدا، انقلابی در صنعت موسیقی و ضبط صدا ایجاد کرد.
تاریخچه و کاربرد
حبس الصوت به عنوان یک دستگاه ضبط صدا، به ویژه در ایران در دوران قاجار، محبوبیت زیادی پیدا کرد. با ورود این دستگاه به ایران، مردم در مکان‌های عمومی مانند قهوه‌خانه‌ها و میدان‌های شلوغ، به تماشای آن می‌آمدند. این دستگاه نه تنها به عنوان یک وسیله تفریحی، بلکه به عنوان یک ابزار جالب و جدید برای ضبط و پخش صدا شناخته می‌شد.
به تدریج با ورود این دستگاه به خانه‌ها و محافل، مردم با مفهوم ضبط و پخش صدا آشنا شدند و این امر تأثیر زیادی بر روی فرهنگ موسیقی و هنر در ایران داشت.
