نسوم زمین‌هایی که آفتاب بر آن‌ها نتابد، معمولاً در مناطق سایه‌دار یا زیر درختان بزرگ و یا در شکاف‌های کوه‌ها قرار دارند. این زمین‌ها ممکن است به دلیل عدم دریافت نور کافی، از نظر کشاورزی محدودیت‌هایی داشته باشند. همچنین، دما و رطوبت این مناطق ممکن است متفاوت از مناطق آفتابی باشد و بر روی نوع گیاهان و جانوران ساکن در آن‌ها تأثیر بگذارد. نبود نور خورشید تأثیر بسزایی بر روی رشد گیاهان دارد، زیرا گیاهان برای انجام فرآیند فتوسنتز به نور نیاز دارند. در زمین‌هایی که آفتاب به آن‌ها نمی‌تابد، گیاهان معمولاً با مشکلاتی نظیر رشد ناکافی، رنگ‌پریدگی و کاهش تولید میوه مواجه می‌شوند. برخی گیاهان ممکن است به نور کمتر سازگار شوند، اما به‌طور کلی، نبود نور خورشید به رشد و سلامت گیاهان آسیب می‌زند. کشاورزی در زمین‌های سایه‌دار امکان‌پذیر است، اما نیازمند انتخاب گیاهان مناسب است. برخی گیاهان به نور کمتر حساسیت کمتری دارند و می‌توانند در چنین شرایطی رشد کنند. به‌عنوان مثال، سبزیجاتی مانند اسفناج و کاهو می‌توانند در سایه به خوبی عمل کنند. همچنین، مدیریت صحیح آبیاری و تغذیه خاک اهمیت زیادی در موفقیت کشاورزی در این زمین‌ها دارد. در زمین‌هایی که آفتاب بر آن‌ها نمی‌تابد، جانورانی که به شرایط مرطوب و سایه‌دار عادت دارند، بیشتر یافت می‌شوند. این جانوران شامل قورباغه‌ها، حشرات و برخی پستانداران کوچک هستند. این شرایط محیطی به آن‌ها کمک می‌کند تا از گرمای شدید و شکارچیان در امان بمانند. این اکوسیستم‌ها معمولاً تنوع زیستی بالایی دارند و می‌توانند به حفظ تعادل طبیعی کمک کنند. بهبود شرایط زمین‌های سایه‌دار نیازمند تلاش و مدیریت دقیق است. می‌توان با اصلاح خاک، افزایش تهویه و استفاده از کمپوست، وضعیت خاک را بهبود بخشید. همچنین، انتخاب گیاهان مقاوم به سایه و تنظیم آبیاری می‌تواند به رشد سالم‌تر گیاهان کمک کند. در نهایت، حفظ تنوع زیستی و ایجاد زیستگاه‌های مناسب برای جانوران می‌تواند به تعادل اکوسیستم کمک کند.