لغت نامه دهخدا مکامیح. [ م َ ] ( ع ص، اِ ) شتران شب سیر کننده جهت به آب آمدن بامدادان. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). || ج ِ مِکماح. ( ناظم الاطباء ) ( اقرب الموارد ). رجوع به مکماح شود.
