لغت نامه دهخدا شصی. [ ش ُ سی ی ] ( ع مص ) باد کردن مرده پس بلند شدن هر دو دست و پای آن. ( ناظم الاطباء ). دروا شدن هر دو دست و پای مرده. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). به معنی شصو است. ( از اقرب الموارد ). رجوع به شصو شود.
