لغت نامه دهخدا
ناکردکار. [ ک َ ] ( ص مرکب ) آنکه بر حقیقت هیچ کار آگاه نباشد. ( ناظم الاطباء ). رجوع به ناکرده کار شود.
ناکردکار. [ ک َ ] ( ص مرکب ) آنکه بر حقیقت هیچ کار آگاه نباشد. ( ناظم الاطباء ). رجوع به ناکرده کار شود.
آنکه بر حقیقت هیچ کار آگاه نباشد