دم مسفوح به وضعیتی اطلاق میشود که در آن صفات و ویژگیهای یک موجود از او خارج میشود و به ظاهر یا وجودی دیگر منتقل میگردد. این مفهوم بهنوعی به تجلی و ظهور ویژگیهای درونی اشاره دارد که از اعماق وجود انسانی یا هر موجود دیگری به سطوح دیده میشوند. دم مسفوح ممکن است به عنوان نمادی از رهایی و آزادسازی انرژیهای نهفته درونی تلقی شود که بهتدریج خود را نشان میدهند. این پدیده ممکن است در قالب تغییرات روحی، احساسی یا حتی فیزیکی بروز کند. بهعنوان مثال، فردی که دچار تغییرات مثبت در زندگیاش میشود، میتواند به این وضعیت دست یابد؛ جایی که احساسات و آرزوهایش بهطور کامل به سطح میآیند و او قادر میشود خود واقعیاش را به نمایش بگذارد. به عبارتی، دم مسفوح به نوعی علامت تحول و تکامل است که میتواند به فرد کمک کند تا ظرفیتهای بالقوهاش را شناسایی و از آنها بهرهبرداری کند. بهطور خلاصه، میتوان گفت که دم مسفوح نمادی از تحولات عمیق درونی است که به ظهور صفات و ویژگیهای جدید در یک موجود مربوط میشود و میتواند به فرد کمک کند تا با شناخت عمیقتری از خود، به زندگیاش ادامه دهد.
دم مسفوح
دانشنامه اسلامی
[ویکی فقه] به خون جهنده، دم مَسفوح گفته می شود.
به خونی که هنگام ذبح با شدّت و قوّت از رگ حیوان بیرون می جهد دم مَسفوح گویند.
کاربرد فقهی
عنوان یاد شده در قرآن و به تبع آن در کلمات فقها و در باب طهارت به کار رفته است.
احکام دم مَسفوح
۱) به تصریح قرآن کریم، خوردن دم مسفوح، حرام است. براین اساس، فقها آن را نجس و خوردنش را حرام دانسته اند. برخلاف خون مثل ماهی و پشه.۲) خون باقی مانده در بدن حیوان پس از ذبح که دم غیر مسفوح به شمار رفته و پاک است.