«متناسف» صفتی عربی است و در زبان عربی و فارسی برای توصیف کسی یا چیزی به کار میرود که سخن یا منظور خود را به صورت پنهانی بیان میکند و قصد آشکار ساختن همه معنا را ندارد. «متناسف» در متون لغوی به معنای پنهان سخنگوینده، رازگو یا کسی که به طور مخفیانه مطلبی را بیان میکند، آمده است. کاربرد «متناسف» در متون تاریخی و دینی نیز دیده میشود و برای توصیف فردی که سخنش با دقت و پوشیدگی همراه است، استفاده شده است. این صفت میتواند به معنای محافظت از رازها یا بیان محتاطانه امور نیز باشد، به گونهای که شنونده تنها بخشی از حقیقت را دریافت کند.
متناسف
لغت نامه دهخدا
متناسف. [ م ُ ت َ س ِ ] ( ع ص ) پنهان سخن گوینده. ( آنندراج ). راز گوینده و پنهان گوینده سخن. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). رجوع به تناسف شود.