گیهان نورد

لغت نامه دهخدا

گیهان نورد. [ گ َ / گ ِ ن َ وَ ] ( نف مرکب ) گیتی نورد. گردنده گیتی. که بگرددعالم را. که جهان را درنوردد و طی کند:
آفتابی خسروا تیغ تو تیغ آفتاب
مرکب گیهان نوردت آسمان مستدیر.سوزنی.|| سیاح. جهانگرد. که سیر و سیاحت عالم کند. || ( اِ مرکب ) خورشید.