گاوسنگ

کلمه «گاوسنگ» دارای معانی متنوعی است که هر کدام در زمینه خاصی کاربرد دارند:

سنگ گاوزهره (حجرةالبقر)

گاوسنگ اشاره به سنگی دارد که در میان زهره گاو (غده‌ای در بدن گاو) تشکیل می‌شود و در زبان عربی این سنگ حجرةالبقر نامیده می‌شود. این سنگ‌ها در زهره یا شیردان گاو به وجود می‌آیند و به دلیل شباهت در رنگ، بافت یا خواص، به پازهر (سنگ صفراوی) تشبیه شده‌اند. شکل‌گیری این سنگ‌ها در بدن گاو، مشابه تشکیل سنگ‌های صفراوی در انسان است. این سنگ‌ها جنبه دارویی یا کاربردهای سنتی داشته و در طب سنتی به عنوان ماده‌ای با خاصیت‌های درمانی شناخته شده‌اند.

چوبی که گاو را به آن می‌رانند (گاوشنگ)

در معنای دیگری، گاوسنگ یا گاوشنگ به چوب یا ابزاری اشاره دارد که برای راندن گاو استفاده می‌شود. این چوب ممکن است در اصطلاحات محلی به صورت غاوشنک نیز تلفظ شود. این نوع چوب برای هدایت و کنترل گاوها در مزرعه یا چراگاه به کار می‌رود و نقش مهمی در دامداری سنتی ایفا می‌کند.

نام جغرافیایی (کوه و ییلاق)

گاوسنگ همچنین نام یکی از کوه‌ها و ییلاقات واقع در منطقه شاه کوه و ساور در استان مازندران است. این منطقه کوهستانی و ییلاقی، که در سفرنامه مازندران و استرآباد رابینو به آن اشاره شده است، دارای طبیعتی زیبا و اهمیت جغرافیایی است.

لغت نامه دهخدا

گاوسنگ. [ س َ ] ( اِ مرکب ) سنگی باشد که آن را گاوزهره گویند عربی آن حجرةالبقر است. ( برهان ) ( آنندراج ). اندرزا. رجوع به گاوزهره شود. || چوبی که گاو را بدان رانند، به این معنی با شین نقطه دار هم آمده است. ( برهان ). گاوشنگ. غاوشنک. ( حاشیه برهان چ معین ). رجوع به گاوشنگ شود.
گاوسنگ. [ س َ ] ( اِخ ) نام یکی از کوهها و ییلاقات شاه کوه و ساور مازندران. ( سفرنامه مازندران و استرآباد رابینو. بخش انگلیسی ص 126 ).

فرهنگ فارسی

یکی از کوهها و ییلاقهای شاه کوه و ساور مازندران.