پادَمْی، نام یکی از روستاهای کهن در استان فارس است که در منابع جغرافیایی تاریخی از آن یاد شده‌است. این آبادی بر پایۀ مستندات تاریخی، از جمله کتاب ارزشمند فارسنامهٔ ناصری، در فاصلۀ چهار فرسخی جنوب شهر فَرْک قرار گرفته است. موقعیت مکانی دقیق و ذکر فاصله در متون کهن، نشان از اهمیت این قریه در گذر زمان دارد. این روستا در منطقه‌ای کوهستانی و در مجاورت دشت‌های پیرامون شهر فرک واقع شده‌است. وجود چنین روستاهایی در امتداد مسیرهای ارتباطی، بیانگر نقش آن‌ها در نظام زیستی و اقتصادی منطقۀ فارس در ادوار گذشته است. معماری بومی، شیوۀ کشاورزی و پیشۀ ساکنان آن، بدون‌شک با شرایط جغرافیایی و اقلیمی این ناحیه پیوندی ناگسستنی داشته است. نام پادمی در زمرۀ اسامی جغرافیایی اصیل فارسی ثبت گردیده و حفظ چنین نام‌هایی، در حفاظت از میراث فرهنگی و هویت تاریخی ایران زمین دارای اهمیت به‌سزایی است. پژوهش‌های میدانی و مطالعات تاریخی بیشتر می‌تواند به روشن‌شدن زوایای پنهان تاریخ و فرهنگ این دیار کمک شایانی نماید.