لغت نامه دهخدا
وثائر. [ وَ ءِ ] ( ع ص، اِ ) ج ِ وثیرة. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). زن پرگوشت یا فربه بایسته همخوابگی. ( آنندراج ). رجوع به وثیرة شود.
وثائر. [ وَ ءِ ] ( ع ص، اِ ) ج ِ وثیرة. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). زن پرگوشت یا فربه بایسته همخوابگی. ( آنندراج ). رجوع به وثیرة شود.