هواپُج نام چندین مرغزار و چمنزار حاصلخیز در منطقه‌ای به نام یمامه است. این واژه در منابع کهن جغرافیایی و لغوی فارسی، از جمله در کتاب منتهی‌الارب، به‌عنوان مکانی سرسبز و پرآب ثبت شده است. یمامه خود ناحیه‌ای تاریخی در شبه‌جزیره عربستان است که همواره به دلیل داشتن زمین‌های حاصلخیز و چراگاه‌های گسترده شناخته می‌شده است.
کاربرد این واژه بیشتر در متون تاریخی و جغرافیایی دیده می‌شود و اشاره به مناطقی دارد که برای چرای دام و کشاورزی مناسب بوده‌اند. اهمیت چنین مناطقی در دل سرزمین‌های خشک عربستان، موجب شده بود تا نام‌هایی مانند هواپج در خاطره تاریخی و ادبی مردم آن سامان باقی بماند. بنابراین، این کلمه تنها یک نام جغرافیایی صرف نیست، بلکه گویای ویژگی‌های طبیعی و اقتصادی آن دیار نیز هست.
در مجموع، هواپج نمونه‌ای از اسامی اماکنی است که در متون کهن فارسی به‌یادگار مانده و اطلاعات ارزشمندی درباره جغرافیای تاریخی در اختیار پژوهشگران قرار می‌دهد. مطالعه اینگونه اسامی، نه‌تنها در درک بهتر متون قدیمی، بلکه در بازسازی تاریخ تحولات محیط‌زیستی و انسانی مناطق گوناگون نیز حائز اهمیت فراوان است.
