لغت نامه دهخدا
هلاب. [ هََ ل ْلا ] ( ع ص، اِ ) باد سرد باباران. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). || چند روز است نهایت سرد در کانون دوم. ( منتهی الارب ). و گویند آن در هلبة الشتاء است. ( از اقرب الموارد ). || یوم هلاب؛ روز بادوباران ناک. ( آنندراج ). روزی که باد و باران دارد. || سال پرباران. ( از اقرب الموارد ).