هاجرات

لغت نامه دهخدا

هاجرات. [ ج ِ ] ( ع اِ ) ج ِ هاجرة. رسوائیها. یقال: رماه بهاجرات؛ ای بفضائح و فواحش. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). رماه بهاجرات؛ یعنی به فضایح و کلماتی که در آنها فحش است و آن از باب تامر و لابن است. ( از اقرب الموارد ).