نوار بند

لغت نامه دهخدا

نواربند. [ن َ / ن ُ ب َ ] ( نف مرکب ) آنکه بار را با نوار بر پشت ستور استوار کند. || ( اِ مرکب ) نوار. بافته پهنی که بدان بار را بر پشت ستور استوار کنند.

فرهنگ فارسی

آنکه بار را بانوار بر پشت ستور استوار کند. نوار. بافته پهنی که بدان بار را بر پشت ستور استوار کنند.