نجم الدین خبوشانی. [ ن َ مُدْ دی ن ِ خ َ ] ( اِخ ) محمدبن موفق بن سعید خبوشانی نیشابوری، ملقب به نجم الدین و مکنی به ابوالبرکات. از علمای قرن ششم هجری است. وی در ایام نهضت صلاح الدین ایوبی سفری به مصر کرد و آنگاه که صلاح الدین هنوز جرأت نمی کرد علانیه خطبه به نام خلفای عباسی بخواند و نام فاطمیان را از خطبه بیندازد، وی اولین بار بر سر منبرها خلفای فاطمی را لعن و عباسیان را به خلافت کافّه مسلمانان تعریف کرد. وی به سال 510 هَ.ق. تولد و در 587 وفات یافت. ( از غزالی نامه ص 248 ).
