ناویدان

لغت نامه دهخدا

ناویدان. ( اِ مرکب ) ناودان. ( از انجمن آرا ). رجوع به ناودان شود:
روز و شب گاه و بیگه این باران
غافل از راه آب ناویدان.سنائی ( از انجمن آرا ).