لغت نامه دهخدا
ناشدون. [ ش ِ ] ( ع ص، اِ ) ج ِ ناشد درحالت رفعی. کسانی که به آواز بلند شتر گم شده را جویند و آن را یابند و به صاحبش رسانند. ( از المنجد ).
ناشدون. [ ش ِ ] ( ع ص، اِ ) ج ِ ناشد درحالت رفعی. کسانی که به آواز بلند شتر گم شده را جویند و آن را یابند و به صاحبش رسانند. ( از المنجد ).