مؤتبض

لغت نامه دهخدا

مؤتبض. [ م ُءْ ت َ ب ِ ] ( ع ص ) آنکه بر وتر پای و اباض آن صدمه رسیده باشد. || آنکه ساق پای وی درهم کشیده شده باشد. ( ناظم الاطباء ).
- مؤتبض النساء؛ زاغ بدان جهت که در رفتن درنگ می کند گویا پاهای وی بسته شده. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال کارت فال کارت فال جذب فال جذب فال تاروت فال تاروت فال احساس فال احساس