لغت نامه دهخدا ( مهوبرة ) مهوبرة. [ م ُ هََ ب ِ رَ ] ( ع ص ) شتر ماده بسیارگوشت. ( منتهی الارب ). || گوش بسیارموی یا پشمناک. ( منتهی الارب ). اذن مهوبرة؛ گوش بسیارموی. ( مهذب الاسماء ).
