منهلاک

لغت نامه دهخدا

منهلاک. [ م َ هَِ ] ( ص ) فقیر و درویش. ( لسان العجم شعوری ج 2 ورق 371 الف ):
در جهان هر که منهلاک شود
از سؤال و حساب پاک شود.( از شعوری بدون ذکر نام شاعر ).