لغت نامه دهخدا منصیل. [ م ِ ] ( ع اِ ) سنگی است که بدان کوبند. منصال. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). سنگی دراز به قدر یک ذراع که بدان چیزی را می کوبند. ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). نَصیل. ( اقرب الموارد ).
