لغت نامه دهخدا ( منسرحة ) منسرحة. [ م ُ س َ رِ ح َ ] ( ع ص ) مؤنث منسرح. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ): خیل منسرحة؛ اسبان شتاب رو و چنین است ناقة منسرحة. ( ناظم الاطباء ).
