لغت نامه دهخدا ( منتهشة ) منتهشة. [ م ُ ت َ هَِ ش َ ] ( ع ص ) زن که در مصیبت روی را بخراشد و طپانچه زند بر آن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). زنی که در ماتم و سوگواری و مصیبت روی را بخراشد و تپانچه زند بر آن. ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).