ممرغه

لغت نامه دهخدا

( ممرغة ) ممرغة. [ م ِ رَ غ َ ] ( ع اِ ) روده شبیه به کیسه که آن را اعور خوانند. ( از منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). اعور. معی اعور. ( نشؤاللغة ص 92 ). معی اعور، برای اینکه تیر می اندازند باآن و اعور گویند از آنکه مانند کیسه ای است که سوراخ ندارد. ( از اقرب الموارد ). روده اعور. ( مفاتیح ).