ممادح

لغت نامه دهخدا

ممادح. [ م َ دِ ] ( ع اِ ) ضد مَقابح. ( از اقرب الموارد ). جمعی است بی مفرد. ( المزهر سیوطی ). جمع سماعی ممدَح است و لغةً به معنی زیبائیها و ستودگیها.