ملامج

لغت نامه دهخدا

ملامج. [ م َ م ِ ] ( ع اِ ) گرداگرد اندرون دهان. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). آنچه گرداگرد دهان است. مَلاغِم. ( از اقرب الموارد ).