لغت نامه دهخدا ( مفاطنة ) مفاطنة. [ م ُ طَ ن َ ] ( ع مص ) بازگردانیدن سخن بر کسی. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ). دوباره گفتن سخن برای کسی تفهیم او را. ( از اقرب الموارد ). || با هم زیرکی نمودن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).