لغت نامه دهخدا مفاضخ. [ م َض ِ ] ( ع اِ ) ظرفهایی که در آن دوشاب انگور و جز آن نهند. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). مفرد آن مَفضَخ است. || ج ِمِفضَخَة. ( از اقرب الموارد ). رجوع به مفضخة شود.
