لغت نامه دهخدا
مغاش. [ م ُ غاش ش ] ( ع ص ) آن که شتابی می کند و تعجیل می نماید. ( ناظم الاطباء ). پیشدستی کننده. ( از اقرب الموارد ). جاؤا مغاشین للصبح؛ یعنی آمدند سبقت کنان. ( منتهی الارب ).
مغاش. [ م ُ غاش ش ] ( ع ص ) آن که شتابی می کند و تعجیل می نماید. ( ناظم الاطباء ). پیشدستی کننده. ( از اقرب الموارد ). جاؤا مغاشین للصبح؛ یعنی آمدند سبقت کنان. ( منتهی الارب ).
آنکه شتابی می کند و تعجیل می نماید