لغت نامه دهخدا ( معلوة ) معلوة. [ م َ ل ُوْ وَ ] ( ع ص ) مقابل مسفولة: تاء معلوة. یاء مسفولة. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). فوقانیه. حرفی که در بالای آن نقطه باشد.
