معطاش

لغت نامه دهخدا

معطاش. [ م ِ ] ( ع ص ) صاحب شتران تشنه و مذکر و مؤنث در وی یکسان است. ( منتهی الارب ). خداوند شتران تشنه و گویند رجل معطاش و امراءة معطاش. ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || بسیارعطش. ( از اقرب الموارد ).