لغت نامه دهخدا
مطحی. [ م ُ طَح ْ حی ] ( ع ص ) مُطَحّیَة. گیاهی که بپوشاند زمین را. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به مطحیة شود.
مطحی
مطحی. [ م ُ طَح ْ حی ] ( ع ص ) مُطَحّیَة. گیاهی که بپوشاند زمین را. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به مطحیة شود.
مطحی. [ م ُ طَح ْ حی ] ( ع ص ) مُطَحّیَة. گیاهی که بپوشاند زمین را. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به مطحیة شود.
