لغت نامه دهخدا مصلال. [ م ِ ] ( ع ص ) طین مصلال؛ گِل خشک شده سخت گشته که بانگ می کند. ( ناظم الاطباء ). گِل با بانگ و فریاد. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ).
