لغت نامه دهخدا ( مشناءة ) مشناءة. [ م َن َ ءَ ] ( ع مص ) مَشْنَاء. مَشنوءة. دشمن داشتن کسی را و دشمنی کردن. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).
