راه یابی

راه یابی

راه‌ یابی به معنای توانایی پیدا کردن مسیر درست در زندگی، کار یا مسائل روزمره است. این واژه معمولاً در موقعیت‌هایی به کار می‌رود که فرد باید با توجه به شرایط و اطلاعات موجود، تصمیم‌های صحیح بگیرد و مسیر مناسب را انتخاب کند.

مفهوم این واژه تنها به حرکت فیزیکی در مکان‌ها محدود نمی‌شود، بلکه شامل انتخاب‌های ذهنی و اجتماعی نیز می‌شود. فردی که مهارت راه‌ یابی دارد، می‌تواند در مواجهه با مشکلات، مسیر حل آن‌ها را پیدا کند و از فرصت‌ها به بهترین شکل استفاده کند. این مهارت نیازمند آگاهی، تجربه و تحلیل دقیق شرایط است. همچنین راه‌ یابی به معنای شناخت محیط و توانایی تطبیق با تغییرات نیز هست.

تقویت این مهارت با تمرین، مطالعه و تجربه به دست می‌آید. فعالیت‌هایی مانند حل مسائل، تصمیم‌گیری در شرایط پیچیده و یادگیری از اشتباهات، باعث افزایش توانایی راه‌ یابی می‌شوند. در نهایت، کسی که در این ویژگی موفق است، می‌تواند زندگی خود را هدفمندتر و مؤثرتر مدیریت کند و در مسیر موفقیت و رشد شخصی پیشرفت کند.

لغت نامه دهخدا

راه یابی. ( حامص مرکب ) عمل راهیاب. راه یافتن.

جمله سازی با راه یابی

عدل کن تا راه یابی پیش حقّ رو بدان از مظهر من این سبق
به اسرار علی گر راه یابی ز علم مصطفی آگاه یابی
چو گم کردی تو ره کی راه یابی تو کی راه همه در چاه یابی
تا به یمن همت مردان راه راه یابی در حریم قرب شاه
اگر در حصن تقوا راه یابی ز حاسد وز حسد جاوید رستی
چو مردان راهبر تا راه یابی در آن دیدار، دید شاه یابی
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
سنی چوخ ایستیرم
سنی چوخ ایستیرم
قرین رحمت
قرین رحمت
ژرف
ژرف
چسی
چسی