لغت نامه دهخدا ( مستوشرة ) مستوشرة. [ م ُ ت َ ش ِ رَ ] ( ع ص ) تأنیث مستوشر. زنی که تیز و تنک کردن خواهد دندان را تا کم سن نماید. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). و رجوع به استئشار شود.
