لغت نامه دهخدا
مستنیص. [ م ُ ت َ ] ( ع ص ) کسی که سپس می ماند. ( ناظم الاطباء ). متأخر. ( از اقرب الموارد ). || حرکت دهنده و سبک یابنده چیزی را. ( از اقرب الموارد ). و رجوع به استناصة شود.
مستنیص. [ م ُ ت َ ] ( ع ص ) کسی که سپس می ماند. ( ناظم الاطباء ). متأخر. ( از اقرب الموارد ). || حرکت دهنده و سبک یابنده چیزی را. ( از اقرب الموارد ). و رجوع به استناصة شود.