کلمه محصله در زبان فارسی به معنای محصول یا دریافت شده به کار می‌رود، اما به طور دقیق‌تر، این واژه به ندرت استفاده می‌شود. محصله یا محصله‌ای است. محصل به معنای دانش‌آموز یا دانشجو به کار می‌رود. از سوی دیگر، محصله بیشتر در متون رسمی و ادبی کاربرد دارد، اما در زبان محاوره‌ای کمتر مورد استفاده قرار می‌گیرد. به علاوه قضیه محصَّله به معنای قضیه حملیه‌ای است که موضوع و محمول آن از نوع الفاظ محصَّل و غیر معدول می‌باشد. لفظ به دو دسته تقسیم می‌شود: محصَّل و معدول. زمانی که حرف سلب به یک لفظ اضافه شود و جزئی از آن به حساب آید، به آن لفظ معدول می‌گویند، مانند لاکاتب، لاجاهل، نابینا و نالوطی. در مقابل، لفظ محصَّل به واژه‌هایی اطلاق می‌شود که فاقد حرف سلب هستند، مانند کاتب، جاهل، بینا و لوطی. واژه محصَّل از حصول به معنای وجود و ثبوت مشتق شده است.