لغت نامه دهخدا
مجبن. [ م ُ ج َب ْ ب ِ ] ( ع ص ) بددل گوینده کسی را و منسوب کننده به بددلی. ( آنندراج ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). || کسی که متهم شده باشد به ترس و بددلی. || آنکه بددلی می کند و یا مشهور به ترس و بددلی شده باشد. || آنکه اندیشه بددلی می کند. ( ناظم الاطباء ).
