لغت نامه دهخدا
متدثر. [ م ُ ت َ دَث ْ ث ِ ] ( ع ص ) پوشنده دثار. ( آنندراج ). آن که بالاپوش بر خود می پیچد و آن که دثار می پوشد. ( ناظم الاطباء ). || گشن که بر ماده برآید. ( آنندراج ). گشن برآمده بر ماده. ( ناظم الاطباء ). || کسی که بر پشت اسب برجهد وبرنشیند. ( آنندراج ). برجهنده بر پشت اسب برای نشستن. ( ناظم الاطباء ). || رسوا و بی آبرو. ( ناظم الاطباء ) ( از فرهنگ جانسون ). و رجوع به تدثر شود.
