مبسرات

لغت نامه دهخدا

مبسرات. [ م ُ ب َس ْ س ِ ] ( ع ص، اِ ) بادهایی که وزیدن آن را دلیل باران دانند. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ). و رجوع به ماده بعد شود.