لغت نامه دهخدا مائح. [ ءِ ] ( ع ص ) ( از «م ی ح » ) فروشونده به تک چاه جهت آب. ج، ماحَة. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). آنکه در تک چاه شود تا دول را آب کند. ج، ماحة. ( ناظم الاطباء ).
